W VI wieku cesarz Bizancjum - Justynian sprowadził relikwie św. Barbary do Konstantynopola, skąd w 1202 roku zabrali je Wenecjanie, którzy później przekazali je do kościoła św. Jana Ewangelisty w Torcello. Niektóre dzieła średniowieczne wspominają, że relikwie świętej przewieziono również do Prus, o czym może świadczyć obecność hermy św. Barbary w kościele w Czerwińsku. Relikwie św. Barbary czczono w Rzymie, Pradze, przechowywane są także w miejscowości Burano koło Wenecji.
Do Polski - do Startowic - zostały przywiezione z Rzymu relikwie głowy św. Barbary. Znajdowała się i tam również kaplica pod jej wezwaniem. W 1342 roku relikwie przejęli Krzyżacy i uzyskali specjalne odpusty od papieża. Część relikwii otrzymał król czeski Wacław, który w Pradze, w kościele pod wezwaniem św. Franciszka, ufundował kaplicę pod wezwaniem św. Barbary.
W kościele Najświętszej Maryi Panny w Gdańsku przechowywano relikwiarz z kością ramienia świętej. Relikwiarze św. Barbary znajdowały się w kilkunastu kościołach w Polsce, posiadały je także zakony, m.in. klaryski w Krakowie, benedyktyni w Tyńcu, cystersi w Koprzywnicy.
za: E. Michniowska-Addario, Święta Barbara, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2017.
za: E. Michniowska-Addario, Święta Barbara, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz