13. Bractwa św. Barbary

Bractwa św. Barbary powstawały przy parafiach, opactwach. Ich celem było zrzeszanie wiernych dla czczenia i rozpowszechniania kultu św. Barbary przez nabożeństwa, modlitwy, ćwiczenia duchowe i naśladowanie jej cnót. Członkowie bractw w wyznaczonych dniach gromadzili się w kaplicach przy obrazach, figurach świętej na modlitwie, by prosić o dobrą śmierć, adorowali także Najświętszy Sakrament, troszczyli się, aby nikt nie umarł bez przyjęcia Komunii św. Przyjmowanie nowych członków do bractwa następowało raz w roku - w dniu patronki.

Do Bractwa św. Barbary, patronki dobrej śmierci, należał św. Stanisław Kostka. Kiedyś podczas podróży ciężko zachorował. Właściciel wynajętego przez Kostków domu w Wiedniu, który był protestantem, nie zgodził się wpuścić kapłana z Wiatykiem. Stanisław zaczął gorąco modlić się do św. Barbary i nie zawiódł się - zjawiła mu się św. Barbara i przyniosła Komunię św.

za: E. Michniowska-Addario, Święta Barbara, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2017.